Het revalidatietraject verloopt gestaag, de maanden vliegen voorbij. Ik loop rondjes op afgesproken dagen, op aangewezen tijden stofzuig ik één kamer en ik lees een boek op vooraf bepaalde momenten. Op verplichte tijden heb ik[…]
Fulltime aan de slag en heel veel niets doen Na het intakegesprek bij de revalidatiearts volgt de start bij verschillende disciplines van de revalidatie: psychologie, fysiotherapie en ergotherapie. De psycholoog is duidelijk: ‘we gaan je[…]
Ik leef mijn leven onvoorwaardelijk. Zonder voorwaarden, zonder beperkingen. Kun je dat stellen? En is dat realistisch? Ooit had ik een hond. Zij had mij onvoorwaardelijk lief. Hoe ik mij ook gedroeg, in wat voor[…]
De scan, vreselijke vragen en een nieuwe start Drie maanden na de diagnose halsslagaderdissectie is het tijd voor een nieuwe CT-scan. Om te onderzoeken of – en in hoeverre – mijn halsslagader is genezen. Er[…]
Het ziekteverloop: pijn, dichtslaande deuren en fijne buren De eerste dagen na het ontstaan van de halsslagaderdissectie overschreeuwde de afschuwelijke hoofdpijn alles, maar nu de hoofdpijn afneemt begin ik te beseffen dat ik van veel[…]
Nadat de diagnose ‘halsslagaderdissectie’ na afloop van de CT-scan telefonisch door de neuroloog aan mij werd bevestigd, zei ze dat er binnen een week ook een MRI gemaakt moest worden. Voor de zekerheid. Om een[…]
Een mokerslag op een zomerdag Hoofdpijn. Ik heb zo’n verschrikkelijke hoofdpijn, al twee dagen. Maar ach, iedereen heeft weleens hoofdpijn. Niet iets om de dokter voor te bellen. Tot ik op zaterdagochtend wakker word, opsta[…]
Vroeger toen ik klein was, kwam ik dagelijks bij mijn opa en oma. Zij woonden vlakbij school en daarom liepen mijn zus en ik elke dag tussen de middag naar het huis van opa en[…]
